نگاهي به خاطرات دوران دانشجويي افلاك نشينان

مرور خاطرات دوران دانشجويي افرادي كه در راه ايمان و ايثار آگاهانه از خاك گذشتند و به افلاك رسيدند، ياريگر رهجويان حقيقت بويژه جوانان دانشجو در رسيدن به هدف است.

به گزارش ايرنا، مروري كوتاه بر خاطرات برخي از شهدا در اين دوران نشان مي دهد كه تحصيل علم و دانش كوچك ترين خللي به تعهدات و پايبندي آنها به اخلاق و توصيه هاي دين وارد نكرد از اين رو شايسته است تا جوانان و دانشجويان امروز از سيره و زندگي اين انسان هاي وارسته درس بگيرند.

** دوران دانشجويي شهيد 'ناصر كاظمي '

يك روز در مغازه پدرم نشسته بودم، تمرين جبر و مثلثات حل مي كردم.. به مسئله اي رسيدم، هر كاري كردم نتوانستم آن را حل كنم.

ديگر داشتم كلافه مي شدم كه ناصر سر رسيد، گفت چه شده ؟ چرا پكري؟

گفتم هركاري مي كنم اين مسئله حل نمي شود، گفت، نگو نمي شود، بگو نمي خواهم، گفتم، يعني چي مي خواهم ؟ كلي وقت سرش گذاشتم ولي نمي شود.

سرش را تكان داد و گفت:چند دقيقه حواست را جمع كن و فكرت را بده به من، بعد با صبر تمام روش حل مسئله را به من ياد داد و گفت : حالا ببين حل مي شود، وقتي سعي كردم ديدم خيلي آسان حل شد.

از آن نمونه چند تا سوال ديگر هم به من داد تا تمرين كنم، من هم با روشي كه يادم داده بود، همه را حل كردم.

گفت: حالا ديدي مي شود؟، پس خواستن توانستن است.

**دوران دانشجويي شهيد 'سيد احمد رحيمي'

ساعت 12 شب زنگ خانه را زدند، يكي از همكلاسي هاي احمد بود كه براي رفع اشكال درسي آمده بود، احمد با اصرار زياد او را برد به اتاق اما دوستش مرتب مي گفت، مرا ببخش...خيلي شرمنده ام.

تا صبح چراغ اتاق روشن بود و احمد با او رياضي كار مي كرد، وقتي براي نماز صبح بلند شدم ، ديدم دوستش در حال رفتن است ولي باز هم مي گويد، خيلي پشيمانم حلالم كن.

خيلي تعجب كردم ،وقتي رفت از احمد پرسيدم: اگر اين دوستت اين اندازه خجالتي است پس چرا براي رفع اشكال آمد اينجا؟!

خنديد و گفت: اين بنده خدا يكي از مخالف هاي سرسخت كلاس رفتن من بود و مي گفت: اگر احمد رحيمي با اختلاط دختر و پسر مخالف است ، خودش كلاس نيايد پس چرا ما بايد به آتش او بسوزيم ؟

به همين خاطر من هم ديگر كلاس نرفتم و بقيه درس ها را در خانه خواندم، الان شرمنده بود كه چرا با من آن برخورد را داشته است.

** دوران دانشجويي شهيد' سيد حسين علم الهدي'

مطالعات وسيعي داشت و يادداشت برداري از كتب تاريخي باعث شده بود كه تسلّط زيادي بر مباحث تاريخي داشته باشد. هميشه كتاب هاي تاريخي مخصوصا تاريخ اسلام را مطالعه مي كرد، به همين خاطر هر وقت استادي از يك مورخ غربي، مطلبي را نقل مي كرد بلافاصله حسين بلند مي شد و روايت صحيح آن مطلب را به نقل از مورخان اسلامي ارائه مي كرد.

براي كنفرانس دادن راجع به موضوعات مختلف تاريخي، هميشه داوطلب بود.

هميشه هم با استادهايي كه برداشت درستي از تاريخ اسلام نداشتند، بحث و گفتگو مي كرد، آنقدر اطلاعاتش خوب بود كه معمولا استادها در برابر او كم مي آوردند به همين دليل بعضي ها از آنها مي گفتند: ' اگر علم الهدي سر كلاس باشد، ما كلاس نمي آييم .'

**دوران دانشجويي شهيد'محمد جواد تندگويان'

هر سال بانك ملي 200 نفر از قبول شده هاي دانشگاه تهران را با دقت زياد به عنوان سهميه انتخاب مي كرد و در مرحله بعد، يك آزمون اختصاصي مي گرفت و از بين آنها هفت نفر را براي اعزام به انگلستان انتخاب مي كرد.

اسم جواد جزو 200 نفر و بعد هم به عنوان نفر سوم در جمع هفت نفر اعلام شد.

آخرين مرحله اعزام، مصاحبه بود، روز مصاحبه از او پرسيدند: اگر در خيابون ها يا يكي از پارك هاي لندن يك دختر خانم عريان ببيني، عكس العمل تو چه است ؟

جواد گفت: در چنين موقعيتي چون امر به معروف از طرف من فايده اي نداره و نمي توانم جلو رواج منكرات را بگيرم، اول سعي مي كنم خودم را از مسيرش دور كنم و به او نگاه نكنم، بعد هم از خدا مي خواهم كمكم كند تا به نفسم مسلط شوم و حتي در تصور و رويا هم به او فكر نكنم.

زير برگه مصاحبه او نوشته بودند:' نامبرده به علت تعصبات مذهبي شديد، صلاحيت اعزام به خارج از كشور را ندارد و حتي وجودش در ميان سهميه 200 نفري بانك نيز خالي از دردسر نيست.'

نظرات شما عزیزان: